Jordaniet

De kogel is door de moskee. Omdat de boel zo'n vertraging heeft opgelopen met het door de douane komen van de spullen, is het project in Jordanië een stukje opgeschoven. Ja, ik had ze verteld dat ik begin december per se in NL moest zijn. En omdat mijn collega me toch echt op dit project wil houden en omdat er eind november/begin december ook nog eens een vacantieperiode in Jordanië is, hebben we alles geherverplaatst naar 12 december.
Nu kan ik vanaf aankomende vrijdag al in mijn nieuwe appartement in Malmö, maar in de tussentijd ben ik toch echt huisloos. Afgelopen vrijdag had ik al het Leeuwedeel van mijn spull'n naar Malmö gebracht, rekening houdend met het feit dat ik evt. toch nog naar Jordanië moest vertrekken EN omdat ik de kamer die ik vorige week huurde maar t/m vrijdagochtend had. Gelukkig heb ik de moed op  kunnen brengen om aan een Bertrand, een 24-jarige Franse collega van me, te vragen of ik evt. bij hem thuis op de bank kon crashen. Dat was dus geen enkel probleem. Ondertussen heb ik daar bijna het hele weekend glogeerd en ook zijn huisgenoten vinden het (nog) geen probleem.
Vrijdagavond dus eerst mijn spullen en mijn auto naar Malmö gebracht en vanaf daar weer terug naar Kopenhagen getreind. "Thuis" aangekomen zei Bertrand dat hij met een Spaanse vriend van hem had afgesproken om uit te gaan, of ik mee wilde... Nou, ik had al zes ruige weken achter de rug in Huize Schimmelschurft, dus daar kon nog wel een avondje achteraan ! In de stad ontmoetten we, na wat biertjes in een bierbar te heben genuttigd, Guillermo (da's Spaans voor "Willem"), de Spanjaard van drie zinnen geleden. Mijn god, ik dacht ik in mijn studententijd een geil mannetje was, maar deze gast sloeg werkelijk alles. In de eerste plaats heeft 'ie het vanaf zijn tweede zin over niets anders gehad dan over de algemene noodzaak van vrouwelijk schoon in zijn onderbroek en ten tweede: vanaf de eerste minuut dat we de bar/danstent van bestemming waren binnen gelopen, waren al (letterlijk AL) zijn bewegingen erop ge-ent om het eerste punt te verwezenlijken. Het allermooiste ervan was dan weer dat de meeste meiden heel snel doorhadden dat de Zemelende Zaadbal tegenover ze een overdosis testosteron bij zijn spruitjes had ingenomen. Hoe dan ook, uitermate vermakelijk. Ondertussen draaiden de DJ's volop goeie 70s en 80s muziek, dus ik heb gedanst tot ik zweette als een otter...